“Hocam bizim çocuğun matematiğini boş verin, öncelikle size ve arkadaşlarına karşı bir yanlışı var mı ? Onu söyleyin bana. Matematiği bir şekilde düzeltiriz de edep ve saygısını düzeltemeyiz.” Demiş bir velimiz. Konu buradan açılınca diğer öğretmenlerimizde başını sallayıp, başka velilerin de benzer ifade kullanıp bu tarz beyan ve taleplerinin olduğundan bahsettiler.
Yıllardır eğitim sektöründe gençlerle çalışıyoruz. Derdimiz ülkemizin gençleri. Ülkemizin geleceği ve kaderinin, gençlerimizin elinde ve onların kaderlerine bağlı olduğunun farkındayız. Ve yıllardır belirttiğimiz bir konunun velilerimiz tarafından bize belirtilmesi bu konudaki ateşimizi alevlendirdi ve toplantımıza bu konu üzerinden devam ettik. Ve şunu da orada belirttim. 6. Sınıftan alıp lise sona kadar getirdiğimiz öğrencileri gözlemlediğimizde akademik olarak başarılı olan öğrenciler edep ve ahlak olarak da düzgün yetiştirilmiş olan öğrenciler. Bu bir tesadüf değil.
Peygamberimiz; "Bir çocuğun ana baba üzerindeki hakkı ona güzel bir isim vermesi, iyi bakması, güzel bir edep ile yetiştirmesidir. " diyor. Öğrencide düzgün bir edep ve ahlak iskeleti oluşturulursa üzerine istediğimiz ilim ve bilim elbisesini giydirebiliriz.
Çocuklar bu ahlak eğitimini nerede alacak? Öğrenciler günlük hayatta evde, okulda, sokakta ya da sosyal medyada bulunuyor. Bu mekanları ele alacak olursak; okullarımızda müfredatı yetiştirme telaşesi içinde çocukları ihmal mi ediyoruz acaba? Sınavlara hazırlarken gerçek hayat sınavının içinde olduklarını unutuyor muyuz? Evde sadece ders çalışsınlar da, notları ve sınavları iyi olsun, başka bir şeye gerek yok gibi bir yaklaşımımız mı var? Özellikle büyük şehirlerde eski kültürümüzde olan mahalle baskısından eser kalmadı, kimse kimseyi tanımıyor ve bir yanlışa kimse müdahale etmiyor. Bana necilik hat safhada. 4. Mekan olan sosyal medya zaten tamamen kontrolsüz. Çocuklarımızı evimizin içinde sosyal medya yetiştiriyor. Kültürümüzü, gelenek ve göreneklerimizi itibarsızlaştırıyor. Oyunlar, videolar, vs...
Çocuklarımızı organik beslemeye çalışıyoruz. Ne yedikleri, ne içtikleri kadar ne öğrendikleri, ne izledikleri, ne oynadıkları, ne konuştukları da önemli. Hatta daha da önemli.
Bakın Yunus Emre ne diyor?
İLLÂ EDEB, İLLÂ EDEB!
EDEB YÂ HÛ!
Edeb bir taç imiş Nûr-u Hûda'dan,
Giy o tâcı emin ol her belâdan.
İlim meclisine girdim kıldım taleb,
İlim tâ geride kaldı, illâ Edeb illâ Edeb!
Edeb iledir Nizâm-ı Âlem,
Edeb iledir Kemâl-ı Âdem.
Edeb ehli ilimden hâli olmaz,
Edebsiz ilim okuyan âlim olmaz.
Edebdir kişinin dâim libâsı,
Ededsiz kişi ûryâna benzer.
Olmayınca ihlâs edeb,
Neylesin medrese mektep,
Ne kadar âlim olsa da,
Yine merkep, yine merkep...
Peki çocuklarımıza ahlak eğitimini nasıl vereceğiz? Asıl mesele bu!
Gençleri suya benzetiyorum; su konulduğu kabın, önce şeklini zamanla kokusunu devamında rengini ve tadını alır. Gençlerde aynen su gibi hareketli ve akışkan oldukları için girdikleri ortam ve mekandan etkilenip, zamanla oranın bir parçası oluyorlar. Onları ancak kabı ile beraber bir yere götürebilir, yönetebilirsiniz ve şekil verebilirsiniz. Kabın içerisinden çıkardığınızda elinizin arasından kayıp gider, avucunuzda tutamazsınız.
Gençlerimizin kabı; arkadaş çevresi, sınıfı, okulu, mahallesi, ilçesi, ili, ülkesi ve dünyaya açılan kapıları sosyal medyaları...
Dünyaya gelen her çocuk ayrı bir değer...
Ailesi için, ülkesi için, vatanı ve milleti için...
Ülke olarak bu değerlerimize sahip çıkmalıyız.
Ülke genelinde her alanda, her yerde “Eğitim Seferberliği” başlatmamız gerektiğini düşünüyorum. Herkes evinin ve işyerinin önünü süpürür ve temiz tutarsa sokaklar, caddeler ve mahalleler pırıl pırıl olur.
Eğitim Seferberliği Şart!
Gazamız Mübarek olsun!
